PL EN
24.2.2019

Szczepienie psów

Choroby, przed którymi możemy zabezpieczyć naszego psa:

Silnie zakaźna i zaraźliwa choroba. Do zakażenia głównie dochodzi poprzez kontakt bezpośredni z chorym zwierzęciem, jednak i my stanowimy zagrożenie dla naszych pupili przenosząc wirusa ze środowiska na butach czy ubraniach. Śmiertelność jest bardzo wysoka sięgająca od 40-80% zakażonych. W wyniku przechorowania może dochodzić do trwałego uszkodzenia siatkówki i związanej z tym ślepoty lub zapalenia mózgu i występowania ciężkich objawów neurologicznych.
Zakaźne zapalenie wątroby jest chorobą wirusową wywołana przez Adenowirusa typu 1. Psy zarażają się drogą pokarmową poprzez kontakt z wydzielinami oraz wydalinami chorych zwierząt, ale również poprzez zanieczyszczone powierzchnie. Wirus może być przenoszony na ubraniach czy rękach właścicieli. Ciężko chorujące psy padają w ciągu kilku godzin od wystąpienia pierwszych objawów tj.: ból brzucha, wymioty, krwista biegunka, brak apetytu, szybkie tempo oddechów, gorączka, żółtaczka. Charakterystyczne zmiany: blue eye - zapalenia jagodówki oka, czasami występujące jako jedyny objaw, również może występować jako pozostałość po przechorowaniu.
Jedna z najczęściej występujących zakażeń u psów. Ostra i zaraźliwa choroba wirusowa przebiegająca z objawami biegunki i wymiotów, wywołanymi stanem zapalnym błony śluzowej jelita. Najczęściej dotyka młode i nieszczepione dorosłe psy. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z zanieczyszczoną wodą lub karmą, ale również niewielka ilość kału chorego na butach, ubraniach lub innych przedmiotach wystarcza do przeniesienia choroba na nasze psy. W ciężkim przebiegu śmierć następuje nawet po 2-3 dniach.
Zwany inaczej zakaźnym zapaleniem tchawicy i oskrzeli. Choroba wieloczynnikowa powodowana głównie poprzez wirus Parainfluenzy oraz bakterię Bordetelle bronchiseptice. Do zakażenia może dochodzić poprzez kontakt bezpośredni z chorym lub pośredni przez środowisko, zanieczyszczone miski, ręce ludzi. Choroba objawia się silnym, duszącym kaszlem. U osobników osłabionych, starszych może dojść do poważnych powikłań jak zapalenie płuc lub nawet do śmierci.
Silnie zakaźna choroba ulegająca szybkiemu rozprzestrzenianiu. Głównym źródłem zakażenia jest kał zwierząt chorych. Występująca biegunka oraz wymioty stopniowo osłabiają organizm i szybko prowadzą do odwodnienia. Niebezpieczna zwłaszcza dla szczeniąt.

Choroba bakteryjna wywoływana przez różne serowary gatunku Leptospira interrogans. Zakażenie głównie poprzez bezpośredni kontakt z moczem chorego zwierzęcia lub pośrednio poprzez zakażoną wodę (kałuże, jeziora, rzeki itd.), żywność. Bakterie przenikają przez błony śluzowe zwierzęcia, a następnie uszkadzają nerki oraz wątrobę. Zwierzę umiera z objawami posocznicy. Istnieje możliwość wyleczenia choroby, jeśli funkcja nerek jest jeszcze zachowana, natomiast pies pozostanie nosicielem bakterii.

Pamiętać należy, że leptospiroza jest zoonozą, co oznacza możliwość zarażenia zarazkiem właściciela przez kontakt ze zwierzęciem chorym lub nosicielem.

Pierwsze szczepienie u szczeniaka możemy przeprowadzić około 6 tygodnia życia, ponieważ w tym okresie odporność matczyna ulega obniżeniu umożliwiając nam skuteczne uodpornienie szczepionką szczenięcia. Jeżeli szczenię wychowuje się bez matki lub nie przyjmuje siary to nie jest chronione przez odporność matczyną. W takiej sytuacji szczepienie można przeprowadzić wcześniej (około 4 tygodnia), gdyż zwierzę pozbawione przeciwciał matczynych jest bardziej podatne na zakażenie chorobami zakaźnymi. W 6 tygodniu dokonujemy szczepienia przeciwko nosówce i parwowirozie. Następne szczepienie przeciwko nosówce, parwowirozie, oraz chorobie Rubartha dokonujemy po 2-4 tygodniach od ostatniego szczepienia, czyli w 8-10 tygodniu życia. Kolejne szczepienie powtarzamy po 2-4 tygodniach w wieku 12 tygodni. Tym samym zakańczamy cykl szczepień szczenięcych. Szczepienie następne należy powtórzyć za rok, a potem należy szczepić pieska co 2-3 lata. Opcjonalnie możemy dodatkowo zaszczepić szczeniaka przeciwko Leptospirozie w wieku 10-12 tygodni, a następnie powtórzyć szczepionkę po 2-4 tygodniach (szczepionka polecana zwłaszcza dla psów pływających lub mających kontakt ze zbiornikami wodnymi).

 

Pamiętaj

Psy podlegają obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w wieku od 3. miesiąca życia posiadacze psów są zobowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Okres ważności szczepienia liczy się od nabycia odporności ochronnej, przy czym musi minąć co najmniej 21 dni od wypełnienia protokołu szczepienia wymaganego przez producenta dla szczepienia pierwotnego. Brak aktualnego szczepienia przeciwko wściekliźnie może narazić właściciela psa na poważne konsekwencje prawne. Powiatowy Inspektorat Weterynarii może w takim przypadku ukarać właściciela mandatem do 500 złotych. Jednak w momencie pogryzienia przez psa człowieka zwierzę musi trafić na kwarantannę, a właścicielowi grozi odpowiedzialność karna i stanięcie przed sądem.

 

Tabela szczepień

Kolejność szczepień Wiek psa Choroby przeciw którym działa szczepionka
I (4) 6 tygodni Nosówka, Parwowiroza
II 8-10 tygodni Nosówka, Parwowiroza, Choroba Rubartha, Leptospiroza
III 12 tygodni Nosówka, Parwowiroza, Choroba Rubartha, Parainfluenza, Leptospiroza
2 tygodnie po szczepieniach podstawowych Bordetella bronchiseptica
3-4 miesiące Wścieklizna
Kolejne szczepienia co roku lub co 2-3 lata w zależności od potrzeb Nosówka, Parwowiroza, Choroba Rubartha, Parainfluenza
Co roku na wiosnę Leptospiroza
Co roku obowiązkowo Wścieklizna

 

Autor:
lek. wet. Aneta Skwara
SKVet Klinika Weterynaryjna

Nie czekaj!

Zarejestruj się online

Rejestracja

Umów się na wizytę

image/svg+xml 791 998 999
Cookies menadżer